*- opis na końcu rozdziału

Ta tabela mówi wszystko; po prostu normę po raz kolejny dopasowano do obecnej sytuacji i nadal wszystko jest w normie. A nieświadomi konsumenci wierzą w to, że nasze normy są najlepsze.
Ale poczekajmy, prawda zawsze na wierzch wypływa. To tylko kwestia czasu jak nasze społeczeństwo dowie się o kolejnym oszustwie, niedługo wszyscy będą wiedzieli, że kupują w sklepach za ciężkie pieniądze zwykłą wodę kranową z etykietką "Mineralna". I wtedy producenci oraz handlowcy wód pitnych będą zmuszeni tak postępować jak czyni się na Zachodzie. A jak jest na Zachodzie? Ano trochę inaczej niż u nas - tam nie zmieniano normy, tam nadal wodzie mineralnej stawia się takie same wymagania j ak wcześniej, czyli:
1. Minimum 1000 mg minerałów w 1 litrze wody (warunek ilościowy).
2. Odpowiednie proporcje tych minerałów (warunek jakościowy).
3. Brak śladowych ilości pierwiastków i związków chemicznych pochodzących z powierzchni ziemi.
A ponieważ Zachód ma podobne problemy z pogarszającą się jakością wód głębinowych jak my w Polsce, to znaleźli inne rozwiązanie: dokładnie czyszczą wody różnego pochodzenia i sprzedają w sklepach wodę oczyszczoną lub dodatkowo mineralizowaną. A gdy zapytacie w jaki sposób je czyszczą, to otrzymacie zawsze tę samą odpowiedź - urządzeniami osmotycznymi, bowiem tylko takie potrafią usunąć z wody wszelkie rozpuszczone w niej trucizny.
GLIN (aluminium) - największe ilości tego groźnego pierwiastka dostają się do wody pitnej w skutek jej koagulacji siarczanem żelazowo-glinowym w zakładach wodociągowych. Medycyna już dawno dowiodła związek nadmiaru aluminium z mózgu człowieka z chorobą Alzheimera. Badania w USA i Wielkiej Brytanii dowiodły, że głównym źródłem aluminium w wodzie pitnej są zakłady wodociągowe. Niestety konsumenci wody pitnej wzbogaconej związkami aluminium nie są informowani zagrożeniem spowodowanym spożywaniem tego pierwiastka.

DDT (również azotox) - należy do pestycydu stosowanego powszechnie od 1940 roku. Dzięki wprowadzeniu tego środka do zwalczania owadów opanowano wiele chorób przenoszonych przez nie. Zmniejszając dzięki DDT populację wszy zmniejszono groźbę tyfusu, który był przez nie przenoszony, a po ograniczeniu populacji komarów opanowano niebezpieczną chorobę jaką jest malaria. Ale okazało się (co było przecież do przewidzenia!!!), że ten groźny związek chemiczny jest również niebezpieczny dla człowieka. Spożycie DDT następowało najczęściej poprzez wodę pitną. Sprawą aferalną było odkrycie na początku lat 70- tych wyjątkowo długiego okresu rozkładu biologicznego tego pestycydu, który wynosi aż 50 lat. Po tym odkryciu zabroniono używać DDT na całym świecie.
Zatem DDT nadal występuje w wodach pitnych (patrz: polska norma) mimo zakazu jego używania w 1974 roku. Organizm człowieka kumuluje DDT przede wszystkim w tkance tłuszczowej, ale również wątrobie i mózgu. DDT jest związkiem, rakotwórczym, który łatwo uszkadza centralny układ nerwowy. Wynikiem tego jest osłabienie pamięci, niedorozwój umysłowy, szczególnie w sferze psychiki. Jako związek rakotwórczy najczęściej atakuje wątrobę.

BENZO(A)PIREN - jest jednym z najgroźniejszych przedstawicieli wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Jest uznawany za jeden z najsilniejszych związków rakotwórczych. Norma dopuszcza 10 ng/l (nanogram jest jednostką 1 milion razy mniejszą od 1 miligrama) zarówno w wodzie pitnej jak i mineralnej (!!!).
Benzo(a)piren powstaje w procesach niepełnego spalania substancji organicznych i występuje najczęściej w sadzy węglowej. Szacuje się, że do atmosfery Ziemi dostaje się roczni 5 000 ton tego trującego związku.
Z wielu badań wynika, że organizm człowieka przyjmuje w ciągu roku wraz z wodą pitną około 0,05 mg benzo(a)pirenu.

WWA (wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne) - należą do substancji o silnym działaniu rakotwórczym. Wśród znanych obecnie 800 związków rakotwórczych, WWA stanowią największą grupę, która liczy ponad 200 związków. W wodach powierzchniowych wykryto dotychczas ponad 100 różnych związków należących do WWA. Najgroźniejsze z nich to:
- benzo(a)piren
- naftalen
- antracen
- fluoranten
- piren
Źródłem WWA w środowisku jest przed wszystkim przemysł petrochemiczny, koksowniczy i motoryzacyjny, a także elektrociepłownie, urządzenia grzewcze w gospodarstwach domowych oraz gazy spalinowe z samochodów. WWA dostają się bezpośrednio do rzek, jezior i wód gruntowych ze ścieków przemysłowych i komunalnych oraz ze ścieranych nawierzchni asfaltowych.
WWA wykazują dużą zdolność do kumulacji w organizmie człowieka i narażenie na najmniejsze dawki tych związków może stać się przyczyną zachorowania na raka. W wodzie pitnej poddanej chlorowaniu powstają chloropochodne WWA - z benzo(a)pirenu tworzy się m.in. chlorobenzo(a)piren. (Szczegółowy opis wymienionych w tabeli trucizn pochodzących z wody pitnej znaleźć można w książce dr Barbary Mikołajczak pt. "Rakotwórcza woda". Do nabycia w Hydropure Polska).